امروزه نیز رسانه‌های غربی نقشی اساسی در ایجاد و تغییر نگرش افراد به جهان پیرامون و واقعیت‌های زندگی دارند، زیرا رخدادها را آن‌گونه که می‌خواهند بازنمایی می‌کنند. از همین رو رسانه‌ها یکی از عوامل مؤثر بر ساخت ذهنیت یکایک افراد جامعه درباره یک موضوع مشخص و به عنوان ابزار بازنمایی جهان واقعی و پیرامونی به شمار می‌روند.
در عصر کنونی، تأثیر رسانه‌ها و نقش مسلط آنها در شکل‌دهی و مدیریت افکار عمومی بر کسی پوشیده نیست. از این رو رسانه‌های جمعی، منبع مهم قدرت در جهت منافع افراد، گروه‌ها و کشورها به حساب می‌آیند.
پیشبرد همزمان پروژه «روس هراسی» و «چین هراسی»
بررسی آثار موجود نشان می‌دهد امروزه رسانه‌های غربی، وقایع و حوادث جهان را با نگاه خود رصد و به مخاطبان منعکس می‌کنند و مخاطبان آنها به طور عمومی واقعیتی تخریب‌شده را در می‌یابند و فهم ناقصی از یک رویداد واقعی کسب می‌کنند. در بیشتر این متون هدف اصلی مقابله با بازیگران و قدرت های شرقی و مهار و جلوگیری از گسترش و نفوذ منطقه ای و بین المللی آنها است.
بازیگران اروپایی و آمریکا می‌کوشند با استفاده از جریان‌سازی خبری به کمک رسانه‌هایی که در اختیار دارد یا رسانه‌های وابسته‌ای که به نوعی خوراک تبلیغاتی خود را از رسانه‌های غربی دریافت می‌کنند و همچنین از سوی رسانه‌هایی که دارای اهداف مشترکی علیه جمهوری اسلامی ایران هستند، سناریوی‌های مختلفی را طراحی و به شیوه‌های مختلف، تهران را در مجامع جهانی محکوم کنند. آنها همچنین در صددند از طریق جوسازی رسانه ای با هدایت و جهت‌دهی به افکار عمومی جهان، بستر را علیه جمهوری اسلامی ایران از تحریم تا سایر اقدامات فراهم کنند.
سناریوی تکراری و دائمی «ایران هراسی»
چین هراسی نیز پروژه ای دیگری است که از سال ها پیش در دستور کار رسانه های غربی به ویژه آمریکایی قرار داشته است. همزمان با جوسازی رسانه ای، مقامات آمریکایی نیز تلاش هایی را برای به جنگ کشاندن و تضعیف پکن به کار بسته اند که سفر اخیر «نانسی پلوسی» به تایوان با هدف تحریک چین در این راستا قابل ارزیابی است.
«نیویورک تایمز» در گزارشی از معمای نبود تصاویر خشونت‌بار در دبستان «راب» تگزاس پرده برداشت و نوشت که عکاسان اجازه حضور در محوطه مدرسه را نداشتند و پلیس هیچ تصویری از صحنه جرم منتشر نکرد.
گزارش فوق از این واقعیت پرده برداشت که نه قوانین و مقررات حوزه خبر و روزنامه‌نگاری بلکه نظامیان در این زمینه تصمیم‌گیر هستند. همان گونه که پیشتر اشاره شد مقامات نظامی و امنیتی در حوزه سیاست خارجی و بین‌الملل نیز بر خبرنگاران و عکاسان حکمرانی می‌کردند.
بنابراین می بینیم که مقامات و رسانه‌های غربی در روزهای اخیر پوشش و اظهارات گسترده‌ای را درباره آنچه ارسال پهپادهای ایرانی به روسیه می‌خوانند، به پا کرده‌اند.
«اوآنا» (OANA) نام اختصاری و مخفف The Organization of Asia-Pacific News Agencies است در ۲۲ دسامبر سال ۱۹۶۱ میلادی (۱ دی ۱۳۴۰) با هدف تسهیل اطلاع رسانی میان کشورهای این منطقه با حمایت سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) تاسیس شد.
همچنین غول های رسانه ای غرب در حالی کوچک ترین مسائل و مشکلات داخلی ایران را برجسته می کنند که چشمان خود را بر روی بزرگترین مصائب خود بسته اند. نمونه عینی آن همزمانی ۲ رخداد فروریختن ساختمان متروپل در آبادان و تیراندازی در تگزاس بود که رفتار متفاوت رسانه‌های غربی در میزان و چگونگی پوشش اخبار مرتبط با آنها از استانداردهای دوگانه این رسانه‌ها در کار ویژه خبررسانی حکایت می کرد.
ضمن اینکه در جریان این اجلاس فرصت مغتنمی به دست خواهد آمد تا ضمن شناخت جریان سازی رسانه های غربی، راهکارهای جمعی برای تقابل و خنثی سازی آنها حاصل شود.
در این جهت رسانه‌های وابسته به نظام سرمایه‌داری، متناسب با اهداف و ایدئولوژی خاص خود، تصویری از شرق بازنمایی می‌کنند که میان آن تصویر بازنمایی‌شده و روایت شکل‌گرفته از آن با واقعیت، تفاوتی آشکار وجود دارد.
هجدهمین مجمع عمومی اوآنا از روز دوشنبه در تهران با حضور هیات هایی از ۴۳ خبرگزاری از ۳۵ کشور عضو این سازمان برگزار شود.
